امروزه، واردات پارچه به دلایل تأمین نیازهای صنعت نساجی و حتی صادرات محصولات پارچه‌ای از ایران، اهمیت بسیاری دارد. داد و ستد انواع پارچه، فعالیتی قدیمی در تجارت بین‌المللی است. این فرآیند تاریخی از هند، چین، اروپا و آمریکای شمالی آغاز شده و در حال حاضر به شکل گسترده‌ای ادامه دارد.
ایران از زمان قاجار با واردات پارچه مواجه شده و این فعالیت همچنان ادامه دارد. بر اساس آمارهای اخیر، واردات روزانه پارچه به کشور، معادل 45 میلیون دلار است. تجار و بازرگانان باید با قوانین گمرکی آشنا باشند تا مبادلات به‌سرانجام برسند. ایران بازار مهمی برای پارچه به حساب می‌آید و تجارت پارچه از معاملات پرسودی است
اهمیت نقش واردات پارچه در بازار ایران
پارچه، به‌عنوان یکی از مواد اولیه‌ی حیاتی در صنایع مختلف، از جمله پوشاک، مبلمان، روتختی و کیف و کفش، نقش مهمی در تولید محصولات نهایی ایفا می‌کند. واردات پارچه از کشورهای مختلفی نظیر چین، هند، ترکیه، کره، ایتالیا و برخی کشورهای عربی، نیاز صنعت نساجی ایران به این کالای پرمصرف را برآورده می‌کند. این امر، علاوه‌بر تأمین نیاز صنایع مختلف، زمینه‌ساز رونق تولید محصولات مرتبط با پارچه و ایجاد اشتغال در بخش‌های مختلف می‌شود
دلایل متعددی برای واردات منسوجات توسط بازرگانان وجود دارد، از جمله:
- کیفیت بالای پارچه‌های وارداتی
- دسترسی به پارچه‌های متنوع
- رقابتی شدن بازار داخلی
- رشد صنایع داخلی
معایب و مزیت های واردات پارچه به ایران
ما در این بخش به معایب و مزایای واردات پارچه از چین و دیگر کشور ها می پردازیم
مزیت‌های زیاد واردات پارچه باعث شده تا تجار و بازرگانان ایرانی اقدام به وارد کردن انواع منسوجات به داخل کشور کنند. این مزایا شامل موارد زیر می‌شود:
1. کیفیت بالای پارچه‌های وارداتی:
پارچه‌های وارداتی به طور کلی از کیفیت بالاتری نسبت به پارچه‌های تولید داخل برخوردار هستند. این موضوع به دلیل استفاده از الیاف مرغوب، تکنولوژی‌های پیشرفته و تجربه تولیدکنندگان خارجی در صنعت نساجی است
2. دسترسی به پارچه‌های متنوع:
واردات پارچه امکان دسترسی به طیف گسترده‌تری از طرح‌ها، رنگ‌ها و جنس‌های پارچه را برای فعالان صنعت پوشاک و دکوراسیون داخلی فراهم می‌کند. این موضوع تنوع و جذابیت محصولات را در بازار افزایش می‌دهد
5. صرفه‌جویی در منابع:
در برخی موارد، واردات پارچه خارجی می‌تواند به صرفه‌جویی در منابع و کاهش هزینه‌های تولید در بازار داخلی شود. این موضوع به دلیل دسترسی به مواد اولیه با کیفیت بالا و قیمت مناسب‌تر در کشورهای دیگر است
علاوه‌بر مزیت‌های ذکر شده، واردات به دلیل برخی از محدودیت‌های اعمال شده معایبی نیز به همراه دارد.
برخی از این معایب:
- خطر نوسانات ارزی: نوسانات نرخ ارز می‌تواند قیمت تمام شده پارچه وارداتی را به طور قابل توجهی افزایش دهد و سودآوری تاجر را تحت تاثیر قرار دهد.
- محدودیت‌های گمرکی: قوانین و مقررات گمرکی مربوط به واردات پارچه می‌تواند پیچیده و دست و پا گیر باشد و فرآیند ترخیص کالا را طولانی و پرهزینه کند.
- رقابت بازار داخلی: تولیدکنندگان داخلی پارچه ممکن است با واردات پارچه به طور مستقیم یا غیرمستقیم تحت تاثیر قرار بگیرند و این موضوع می‌تواند به ضرر صنعت نساجی داخلی باشد
- وابستگی به بازار خارجی: واردکنندگان پارچه تا حد زیادی به ثبات و امنیت بازارهای خارجی وابسته هستند و هرگونه اختلال در این بازارها می‌تواند به ضرر آنها باشد.
نکته:
- علی‌رغم معایب ذکر شده، واردات پارچه می‌تواند برای برخی از کسب و کارها سودآور باشد.
- برای موفقیت در این زمینه، بررسی دقیق تمام جوانب و مشورت با کارشناسان باتجربه الزامی است
مدارک و مجوز های لازم برای واردات پارچه
واردات انواع پارچه به کشورمان تحت قوانین و مقررات مشخص و با اخذ مجوزهای لازم از مراجع ذیصلاح انجام می‌شود. طبق قوانین گمرکی و برای جلوگیری از بروز مشکلات، لازم است که بسته‌های پارچه‌ای که به گمرک ایران وارد می‌شوند، دارای برچسب‌هایی باشند که اطلاعات کاملی از محتوای محصول را ارائه دهند.
اطلاعاتی مانند کشور مبدا، نوع پارچه، نام و مشخصات تولیدکننده و دستورالعمل‌های مربوط به نگهداری پارچه، به تسریع فرآیند ترخیص کالا از گمرک کمک می‌کند
| مدارک مورد نیاز برای واردات پارچه | توضیحات |
| مجوز واردات | برای واردات هر کالا به کشور لازم است. |
| پیش فاکتور (پروفرما) | شامل جزئیات کامل محصول و هزینه‌های آن |
| بیمه حمل‌ونقل | دریافت شده از شرکت بیمه |
| صورتحساب ارزی | مورد تایید بانک مرکزی |
| مدارک گمرکی | بارنامه، قبض انبار، پروانه واردات، مجوز ترخیص |
| گواهی اصالت کالا | یا گواهی مبدا |
انواع روش‌های واردات پارچه به ایران
روش‌های مختلف واردات پارچه به ایران
واردات پارچه به ایران به روش‌های مختلفی انجام می‌شود که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. در ادامه به سه روش رایج برای واردات پارچه اشاره می‌کنیم:
در این روش، تاجر به طور مستقیم با تامین کننده خارجی ارتباط برقرار کرده و پس از مذاکره و توافق، اقدام به خرید و واردات پارچه به کشور می‌کند
در این روش، تاجر به جای برقراری ارتباط مستقیم با تامین کننده خارجی، از طریق شرکت‌های واسطه مانند شرکت‌های بازرگانی یا حمل و نقل اقدام به واردات می‌کند
در این روش، تاجر از طریق وب سایتهای خارجی یا داخلی که در زمینه فروش پارچه فعالیت میکنند، اقدام به خرید و واردات پارچه به کشور می‌کند
علاوه بر روش‌های ذکر شده، روش‌های دیگری مانند واردات از طریق کارگزار گمرکی و واردات از طریق اتحادیه‌های تجاری نیز برای واردات به کشور وجود دارد. انتخاب روش مناسب برای واردات پارچه به عوامل مختلفی مانند حجم سفارش، نوع پارچه، بودجه و تجربه تاجر بستگی دارد
ما به عنوان یک شرکت واردت کننده باتجربه از چین، در زمینه واردات پارچه از چین تخصص داریم. ما با برترین تولیدکنندگان چینی همکاری می‌کنیم تا بهترین کیفیت و قیمت را به شما ارائه دهیم.
جهت کسب اطلاعات واردات از چین کلیک کنید
آشنایی با مراحل واردات و ترخیص از گمرک
این صورت است که ابتدا یک شرکت وارداتی تأسیس می‌شود و پس از اخذ مجوزهای لازم، فرآیند واردات به ایران از طریق شرکت‌های حمل‌ونقل معتبر آغاز می‌گردد.
مراحل ضروری برای واردات انواع پارچه به کشور:
اخذ مجوزهای لازم:
- ثبت‌نام در سامانه گمرک الکترونیک
- دریافت کارت بازرگانی
- اخذ مجوز ثبت سفارش از وزارت صمت (در صورت نیاز)
- دریافت گواهی بهداشت از وزارت جهاد کشاورزی (برای برخی از پارچه‌ها)
انتخاب کشور مقصد و تأمین‌کننده:
- با توجه به نیاز بازار و نوع پارچه، کشور مقصد و تأمین‌کننده مناسب انتخاب می‌شود.
انعقاد قرارداد و پرداخت هزینه‌ها:
- با تأمین‌کننده خارجی برای خرید پارچه و نحوه پرداخت هزینه‌ها توافق می‌شود.
حمل‌ونقل:
- با توجه به نوع و حجم پارچه، روش حمل (زمینی، هوایی یا دریایی) انتخاب می‌شود.
ترخیص کالا از گمرک:
- پس از رسیدن کالا به گمرک، مدارک و مجوزهای لازم ارائه و عوارض گمرکی پرداخت می‌شود.
ارائه فاکتور و اسناد مربوطه:
- فاکتور خرید و سایر اسناد مربوطه به اداره امور مالیاتی ارائه می‌شود.
